یک ماه... دو ماه....؛ چند ماه...؟! نمی دانم اما هر بار که از محور گلبهار عازم مشهد می شوم در حدود سی کیلومتری مشهد، تندیس و یادمان هنرمندانه ذوالفقار حیدری سردار شهید قاسیم سلیمانی در حاشیه جاده و جلوی هنرکده ای بنام "ت"، نظرم را به خود جلب می نماید. گویا سردار در حاشیه جاده ورودی به مشهدالرضا(ع) ایستاده و به پاس تشییع جنازه بی نظیر مردم انقلابی از پیکر پاکش در مشهد مقدس، با احترام نظامی به زائران و مجاوران امام رضا(ع) ادای احترام می نماید. لبخندی حاکی از رضایت بر لب دارد و مهربانی از صورتش می بارد!. شیفتگی به سردار دلها بی دلیل نیست! همو که محبوبیتش مرزهای بین المللی را درنوردیده و در جبهه مقاومت اسلامی نیز به عنوان مالک اشتر زمان نام برده می شود. حالا و حتی در آستانه اولین سالگرد شهادتش؛ کابوسی برای دشمنان و خار در چشم و استخوان در گلوی جبهه استبداد و استعمار شده، که ریشه آن را بایستی در شجاعت، ایثارگری و تواضع و دهها ویژگی بارز دیگر وی جستجو کرد. 
تصور اولیه ام اینطور بود که شاید با نزدیک شدن به  سالروز شهادت حاج قاسم این یادمان و تندیس هنرمندانه نقل مکان نماید و در فضای محیطی و بصری مشهدالرضا(ع) و یا هر شهر و دیار دیگر زینت بخش باشد اما هیهات...! ناگفته نماند تندیس و یادمان بزرگ حاج قاسم به لحاظ زیبایی های بصری  وهنری چیزی کم ندارد و حتی در قیاس با خیلی از یادمان های جانمایی شده در اقصی نقاط کشور که چندان شباهتی به حاج قاسم ندارد؛ از استانداردهای لازم هنری، بصری و ریخت شناسی برخوردار است اما چرا از این نقطه تکان نمی خورد و غریبانه هر روز بر غبار روی تندیس، افزوده می شود؟! پیش خود حساب می کنم چند روز بیشتر به سالروز شهادت علمدار انقلاب باقی نمانده، و از طرفی غربت حاج قاسم را در پایتخت معنوی ایران اسلامی بر نمی تابم. با یک جستجوی ساده در می یابم پس از نزدیک به یکسال از انتشار فراخوان طراحی یادمان سپهبد شهید قاسم سلیمانی توسط اداره هنری سازمان اجتماعی فرهنگی شهرداری مشهد هنوز هیچ اتفاق میمون و مبارکی نیفتاده و خبری از گشایش و افتتاح یادمان و تندیسی از این سردار بزرگ جهاد و مقاومت در مشهدالرضا(ع) در دسترس نیست و به گوش نمی رسد. شکوه و گلایه ی جبهه انقلاب از این اهمال و سستی مدیریت واحد شهری مشهد در آستانه سالروز شهادت حاج قاسم بی دلیل نیست. همچنین فضای بصری و محیطی شهر بدون المان های سلیمانی محور چندان رضایت بخش افکار عمومی نیست و باعث آزردگی و نارضایتی زائران و مجاوران مومن و انقلابی شده است. تاب نمی آورم و عازم هنرکده در سی کیلومتری مشهد می شوم. درب هنرکنده بسته است لذا با شماره تماس های روی تابلوی هنرکنده تماس برقرار می نمایم. از آنسوی خط فردی در پاسخ به یادمان سردار سلیمانی تنها به این جمله بسنده می کند که سفارش مشتری است و برای رنگ آمیزی به هنرکده آورده شده است. شماره تماس سفارش دهنده را مطالبه می نمایم و آقای محمد یاری معرفی می شود. در تماس با این شهروند مشهدی متوجه می شوم دل پردردی دارد. متولد بیرجند است اما بزرگ شده ی مشهد و دکترای اقتصاد دارد. وقتی انگیزه سفارش تندیس حاج قاسم را از وی جویا می شود؛ پاسخ می دهد: سفارش شخصی است و برای دل خودم و به جهت فرهنگ سازی با هزینه شخصی سفارش طراحی  وساخت این یادمان را داده ام.

محمد یاری در بیان ویژگی های این یادمان اظهار کرد: تمام کار ساخت این تندیس بصورت دستی است و با پرنتر یا ... طراحی نشده است. در سایز تندیس بشدت وسواس بخرج داده شده چرا که نمونه های ساخته شده قبلی در کشور تا حدودی بد ریخت و غیر متجانس با شخصیت حاج قاسم طراحی شده بود. از حاج قاسم هیچ تصویر و عکسی ایستاده و تمام قد حتی در اینترنت موجود نیست و این کار را برای تناسب سازی سخت می کرد. در عین حال با توکل به خدا و هنرمندی سه هنرمند گمنام، سایز و درجه بندی قابل قبولی ارائه شد و تناسب سازی رعایت گردید. حتی روحیه رشادت و تواضع سردار نیز در چهره ایشان پیاده سازی و آشکارسازی شد. چیزی حدود 2200 میلیون ریال بصورت شخصی تقدیم هنرمندان این سازه شد و پنهان نماند که هنرمندان طراح و سازنده این یادمان فاخر به عشق حاج قاسم نه تنها مایل به افشای نام خود هستند که دستمزد ناچیزی طلب کرده بودند. در عین حال از آنجاییکه کار و سفارش شخصی و دلی خودم بود لذا سعی کردم دستمزد این هنرمندان در حد قابل قبولی پرداخت شود و البته اعتقاد دارم که هنر دست این هنرمندان با پول قابل ارزیابی نیست.
این شهروند خیر و کارآفرین در ادامه با انتقاد شدید از مدیریت شهری خاطرنشان کرد: متاسفانه در نصب و جانمایی این تندیس و یادمان هیچ مساعدت و همراهی از سوی مدیریت شهری نشد. چند روز دیگر سالگرد شهادت و ترور ناجوانمردانه حاج قاسم سلیمانی است اما فضای شهری مشهد تهی از نمادها و المان های مرتبط است. در لبنان و عراق از دو سه هفته قبل به استقبال سالگرد شهید سردار سلیمانی رفته اند اما اینجا و در پایتخت معنوی ایران اسلامی متاسفانه هیچ تحرکی دیده نمی شود که جای سئوال و گلایمندی دارد. با آقای حیدری رییس شورای اسلامی شهر مشهد و کلایی شهردار مشهد که از قضا از دوستان بنده هستند شخصا اعلام آمادگی برای هبه این تندیس کرده ام و خواستار کمک و مساعدت لازم شده ام اما هیچ اتفاقی تاکنون نیفتاده است. با شهرداری مطقه 11 حدود پنج ماه است که در تماس هستم و پیشنهاد داده ام که میدان استقلال برای جانمایی این یادمان درنظر گرفته شود و حتی اعلام آمادگی کرده که این جانمایی با هزینه شخصی صورت گیرد که اعتنایی نشده است. با آقای اصولی رییس سازمان فرهنگی شهرداری نیز گفتگو داشته اما در هزار توی پیچ و خم سیستم اداری همچنان بلاتکلیف مانده است. اغلب این آقایان از دوستان بنده هستند و کاملا اینجانب را می شناسند اما این دوستی و آشنایی مانع از انتقاد و گلایه بنده نمی شود. شهرهای دیگری همچون کرمان اعلام آمادگی برای تحویل و نصب این یادمان کرده اند.
محمد یاری با اشاره به شخصیت معنوی و حماسی حاج قاسم سلیمانی تصریح کرد: بنده سی سال خارج کشور بوده و ده سالی است که به میهن مراجعت کرده و در اغلب مجامع با کراوات حضور می یابم اما به شخصیت حاج قاسم احترام می گذارم. این شهید بزرگوار فخر وآبروی نظام و انقلاب و کشور است و جنس حاج قاسم جنس خاصی است. در پناه رشادت و حماسه سردار سلیمانی بود که عمق استراتژیک ما باعث امنیت بخشی کشور شد و یک وجب از خاک گهربار این مرز و بوم تقدیم دشمنان نشد. مگر واگذاری بحرین چند سال قبل شکل گرفت. خیلی دور نیست؛ سال 1353! چرا برای یک المان نوروزی کلی هزینه می شود و مدیریت شهری عزم و اراده دارد اما برای یک یادمان ارزشمند و هنرمندانه از حاج قاسم سلیمانی که تراز انقلاب است؛ همکاری و همیاری و مساعدت نمی شود.
وی افزود: برخی از دوستان پیشنهاد فروش داده اند اما در پاسخ شان گفتم که مگر حاج قاسم فروشی است. حاضرم یادمان را به حیاط منزل ببرم تا هر روز به مقام شامخ این سردار دل ها ادای احترام نمایم. طی روزهای آینده نیز به شهرداری طرقبه می روم تا بلکه بتوانم نظر مثبت شان را برای اختصاص و جانمایی در دو راهی طرقبه- شاندیز جلب نمایم!.